Dokumentacja

Celem audytu krajobrazowego jest identyfikacja krajobrazów oraz wskazanie tych obszarów, które w szczególny sposób wyróżniają się na tle całego województwa. Każdy z wyodrębnionych krajobrazów posiada pakiet zawierający charakterystykę, opis cech geograficznych oraz wartości przyrodniczych i kulturowych. 

Te, w których spełnione są określone przepisami Rozporządzenia kryteria i zostały zakwalifikowane jako krajobrazy priorytetowe, posiadają również sformułowane rekomendacje. Jest to rodzaj zaleceń i wytycznych, które pokazują co należałoby i co można zrobić, aby utrzymać tę rangę. Innymi słowy, rekomendacje są rodzajem drogowskazu, pokazującego w jaki sposób powinna być zagospodarowana przestrzeń, aby nie zniszczyć i nie utracić jej unikalnych wartości oraz jak tworzyć jej nowy, przyszły harmonijny i uporządkowany kształt, jednocześnie nie hamując rozwoju. 

Jednym z efektów prac audytowych są mapy prezentujące krajobrazy w różnym ujęciu i szczegółowości.

Ze względu na złożoną strukturę dokumentu audytu krajobrazowego i jego nieliniowy charakter został on podzielony na szereg załączników. Cyfrowa postać dokument audytu zawiera szereg odnośników, dlatego zdecydowano się na układ o strukturze folderów. Foldery te składają się z często obszernego zestawu plików, gdzie każdy plik zawiera informacje dla pojedynczego krajobrazu. Aby przeglądanie kart krajobrazów było bardziej intuicyjne zdecydowano się na pogrupowanie kart tak, aby dla jednego krajobrazu pobierać jeden plik zawierający komplet informacji. Komplety te są do pobrania wyłącznie poprzez okno mapy. 

Identyfikacja krajobrazów na obszarze województwa była pierwszym etapem, od którego rozpoczęły się prace nad audytem krajobrazowym. Proces ten polegał na wyznaczeniu granic, sklasyfikowania ich pod względem charakteru dominujących w krajobrazie czynników, rzeźby terenu, pokrycia terenu oraz nadanie im oznaczeń identyfikacyjnych.

Wyznaczenie krajobrazów priorytetowych było jednym z kluczowych etapów prac nad audytem. Etap ten był w głównej mierze efektem zobiektywizowanego algorytmu, zakładającego jedno z czterech kryteriów, prowadzącego do wskazania priorytetowych krajobrazów spośród wszystkich zidentyfikowanych w województwie. Uproszczony schemat czterech kryteriów przedstawia poniższa rycina.

Wynikiem tego etapu było wyłonienie 282 krajobrazów priorytetowych.

Rekomendacje i wnioski wynikające z audytu stanowią narzędzie kształtujące krajobrazy również w obrębie obszarów, na których występuje przynajmniej jedna z form ochrony przyrody, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2.

Dla krajobrazów priorytetowych należy również określić lokalne formy architektoniczne zabudowy. Jako lokalną formę architektoniczną należy rozumieć wyjątkowe, w skali regionu, w tym krajobrazu priorytetowego, historyczne i kulturowe cechy zabudowy wykształcone w przestrzeni danego obszaru, wyróżniające się w sposób szczególny na tle innych obiektów. Zidentyfikowanie lokalnych form architektonicznych oraz sformułowanie dla nich zasad i warunków ochrony pozwoli na zachowanie często zagrożonych zniszczeniem wartości kulturowych, w których odczytać można historię osadnictwa i rozwoju poszczególnych miast i wsi.